Çoban Hasan (Şiir)

Yolda bir inek otluyor.
Köylümün derd-i maişeti,
Hiçbir vakit bitmeyen çile, elemi.
İneğe dadanır sinekler,
Bir sağ, bir sol sallanır kuyruğu.
Sinek inatçı, bırakmıyor kan almadan,
Yeni yeni iniyor davar yayladan.

İneğim yaylada sıhhatli otlar,
Dağlarda tozu dumana katar.
Peynir, yağ, süt nevalesi,
Akşam ahırda işitilir möö sesi!
Hanım nine sağıyor, elleri mahir,
Bize de bir bardak süt çıkar zahir.
Sağmal ineğim verir dilim dilim peynir.

Kahvaltıda sofrayı kuralım,
İneğimin mahsulüne bakalım.
Nefis mi nefis, enfes mi enfes!
Sofradakilere mest olur herkes.
Hanım nine bir bardak süt koy,
Bu lezizlere gel sen de doy.

Yaz biter, başlar hazan.
İneği ahıra bağlar Hasan.
Bağlan ineğim bağlan,
Direnme, inat eyleme boşuna.
Arzu edilmez şeyler gelir başına.
İtaat eyle güzel güzel Hasan’a.

Çoban Hasan sürüyü otarır,
Her sabah inekleri ahırdan teslim alır.
Güz mevsimi meralarda ot bol,
Yaylaya elveda eder iki kol.
Üzerinde yağmurluk var Hasan’ın,
Ardı arkası kesilmiyor dağlarda vaveylaların.

Hasan sürüye bekçilik eder,
Bir bir tepeleri ziyaret eder.
Tabiata müptela bir çoban,
Yüreği gümbür gümbür her an.
Gezer durur muntazaman,
Doğayla geçirir vaktini her zaman.

Koyunlar, kuzular meleşiyor,
Hasan yabaniyle cebelleşiyor.
Sürüye taarruz eder hain, kan emici kurtlar,
Çoban kurşunları peşin peşin sıralar.
Hasan sürünün kumandanı,
Alır kurtlara yakından nişanı.
Hararetli bir kavga başlar,
Bitmez hiç kurtlarla savaşlar.

Sükun bulur artık sürü,
Haklar Hasan kötüyü.
Halel gelmez kuzulara,
Dağılır koyunlar etrafta sulara.
Günü birlik otarma sona eriyor,
Yaylada artık güz dönemi başlıyor.
Güdülmez koyunlar, inilir köye,
Gürültü patırtı yoktur gayrı böyle.

Hasan bazen sürüye gaddar davranmakta,
Kimi koyunlar çobana boynuz vurmakta.
Hasan gani gönüllü davranır,
İnatçı keçiler arada bir hırpalanır.
Kimisine beşkardeş atar Hasan,
Sonra merhamete gelir yufka yürekli çoban.
Hepsine en kalpten, en gönülden sevgi verir,
Zira onlardan elde eder leziz beyaz peynir.

Kimisinin durumu besbeter,
Hasan onlara nazar boncuğu takar.
Maşallah, sübhanallah, barekallah…
Celeplere çekilir bazı bazı eyvallah.
Çobanlar diyarında yaşar bir çoban Hasan,
İhsan eyleye bereket, afiyet Hazreti Yezdan.

(Serbest vezinle pastoral bir tecrübe. On kıta, altmış sekiz mısra).


Haberin kaynağı : http://www.macahelbizimdir.org
Macahel Bizimdir İnisiyatifi